مقاله

الزامات سامانه (GMDSS) در تجسس و نجات‌‌ دریایی

شناسه خبر: 19780
تاریخ و زمان ارسال: 2 آبان 1396 ساعت 10:00

Warning: Undefined array key 0 in /home/ccsdywhn/public_html/wp-content/plugins/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 255

Warning: Undefined array key 1 in /home/ccsdywhn/public_html/wp-content/plugins/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 256

Warning: Undefined array key 2 in /home/ccsdywhn/public_html/wp-content/plugins/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 257

Warning: Undefined array key 0 in /home/ccsdywhn/public_html/wp-content/plugins/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 255

Warning: Undefined array key 1 in /home/ccsdywhn/public_html/wp-content/plugins/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 256

Warning: Undefined array key 2 in /home/ccsdywhn/public_html/wp-content/plugins/wp-parsidate/includes/fixes-permalinks.php on line 257

دریانوردی ایمن مستلزم به‌کار‌گیری همزمان سیستم‌های دریایی متنوعی می‌باشد که درصورت بروز سانحه یا فاجعه، صنعت کشتیرانی را از بروز حادثه مطلع می‌نماید. The Global Maritime Distress and Safety System (GMDSS) سیستمی است بین‌المللی که با بهره‌گیری از فناوری‌های ارتباطی ‌زمینی و ماهواره‌ای و همچنین سیستم‌های رادیوئی موجود در روی کشتی‌ها و با اعلام اتوماتیک به ایستگاه‌های مخابراتی ساحلی و همچنین کشتی‌های موجود در منطقه حادثه، سعی در کمک‌رسانی و نجات هرچه سریع‌تر به کشتی سانحه‌دیده می‌نماید.

GMDSS برای اولین بار و در سال ۱۹۷۴ توسط سازمان دریایی بین‌المللی International Maritime Organisation (IMO)‌ که به عنوان یکی از آژانس‌های سازمان ملل، مسئول ایمنی کشتی‌ها و جلوگیری از آلودگی دریاها می‌باشد‌، در قالب کنوانسیون بین‌المللی سولاس مطرح گردید و از سال ۱۹۹۹ به صورت کاملاً اجرائی درآمد‌. کلیه دولت‌هائی که این کنوانسیون را پذیرفته‌اند، نسبت به اجرای آن پاسخگو بوده و ملزم به اعمال ملاحظات مربوطه در قوانین ملّی خود می‌باشند‌. در عمل کلیه مالکان شخصی کشتی‌ها نیز موظف‌اند، نیازمندی‌های سیستم GMDSS را برای کشتی‌های خود فراهم نموده و مجوزهای رسمی را از مبادی قانونی دریافت نمایند‌.

حداقل تجهیزات GMDSS براساس قوانین سولاس

۱- VHF رادیو با قابلیّت ارسال DSC بر روی کانال ۷۰ و پیام‌های رادیو تلفنی بر روی کانال‌های ۶ ،۱۳ و ۱۶‌.

۲- دستگاه‌ SART‌. (‌برای شناورهای زیر ۵۰۰ تن، یک دستگاه و شناورهای بالای ۵۰۰ تن، دو دستگاه)

۳- دستگاه فرستنده-گیرنده قابل حمل (پرتابل) VHF (‌برای شناورهای زیر ۵۰۰ تن، دو دستگاه و شناورهای بالای ۵۰۰ تن، سه دستگاه)

۴- گیرنده NAVTEX (در‌صورتی‌که کشتی در محدوده‌ای سفر می‌کند که خدماتNAVTEX ارائه می‌شود‌.)

۵- یک دستگاه گیرنده Inmarsat EGC (در نواحی‌ای که ماهواره مخابراتی Inmarsat خدمات‌رسانی کرده و سرویس MSI توسط NAVTEX یا HF NBDP ارائه نمی‌شود‌.)

۶- یک دستگاه‌ EPIRB 406 مگاهرتز و یا ۶/۱ گیگا‌هرتز

تجهیزات GMDSS مطابق با مناطق دریایی

منطقه دریاییA1: این منطقه در برد مخابراتی ایستگاه ساحلی مجهز به باند VHF و با احراز امکان مخابره خودکار با امکان گزینش قبلی متن (Digital Selective Calling) DSC قرار دارد.

منطقه دریائی A2: این منطقه خارج از منطقه دریائی A1 قرار داشته و در برد مخابراتی ایستگاه ساحلی مجهز به باند MF و با احراز امکانات DSC قرار دارد.‌

منطقه دریائی A3: این منطقه خارج از مناطق دریائی A1 و A2 قرار داشته و در پوشش مخابراتی ایستگاه مجهز به ماهواره مخابراتی (Inmarsat) قرار دارد (حدوداً بین عرض جغرافیائی ۷۰ درجه شمالی و ۷۰ درجه جنوبی)

منطقه دریائی A4: این منطقه سایر مناطق ‌دریائی در روی کره ‌زمین (منهای مناطق دریائی A1 و A2 وA3 ) و مخصوصاً منطقه اطراف قطب شمال را پوشش می‌دهد (منطقه اطراف قطب جنوب اغلب پوشیده از زمین می‌باشد) و تحت پوشش مخابراتی ایستگاه‌های ساحلی با برد HF و با احراز امکانات DSC قرار دارد.
بنابراین با توجه به مناطق تحت پوشش که در بالا اشاره شد، شناورهائی که به طور ساحلی (Coastal) دریانوردی می‌نمایند، فقط لازم است تجهیزات مربوط به منطقه A1 و در برد ایستگاه ساحلی مجهز به باند VHF را حمل نمایند و اگر قرار باشد به منطقه دریائی A2 و A3 و A4 ورود نمایند، بایستی از تجهیزات با برد به ترتیب MF ، ماهواره‌ای و HF علاوه بر VHF بهره‌مند شوند.
(Digital Selective Calling) DSC به عنوان جزئی از سیستم GMDSS با قرار گرفتن در باندهای VHF ، MF و HF شناور را قادر می‌سازد تا تماس‌های اولیه بین شناور با شناورهای دیگر و شناور با ایستگاه‌های ساحلی و ایستگاه ساحلی با شناور را به صورت رادیو تلفنی و نیز تلکس (در موردMF/HF ) برقرار نموده و پیام‌های اضطراری را (که قبلاً تنظیم و ضبط شده) به سایر شناورها و ایستگاه‌های ساحلی (مراکز تجسس و نجات) ارسال نماید.

کشتی‌هائی که به تجهیزات GMDSS مجهز گردیده‌اند، در دریا بسیار ایمن‌تر بوده و احتمال رسیدن کمک به موقع برای آنها در هنگام بروز سانحه، بیشتر است. چرا که این سیستم در زمانی که کارکنان شناور زمان کافی برای درخواست کمک را به صورت کامل ندارند، به صورت اتوماتیک با اعلام هشدار موقعیت کشتی را نیز گزارش می‌دهد.