آموزش خروج از منزل در هنگام آتش‌سوزی

برخلاف فیلم‌های سینمایی و تلویزیونی، آتش واقعی، روشن و شفاف نیست، دود آتش، غلیظ و سیاه است. نمی‌توان دید که پشت صحنه آتش‌سوزی چه چیزهایی وجود دارد یا چه اتفاق‌هایی در حال وقوع است. در این میان گازهای سمی موجود در دود آتش ممکن است شما را گمراه کند. اما اگر خمیده راه رفتن زیر سطح دود را تمرین کرده باشید و راه خروج خود را از کنار دیوارها و شمردن درها تا خروج از خانه پیدا کنید، دقیقاً خواهید دانست که چه کار باید انجام دهید و با آمادگی بیشتر از یک آتش‌سوزی واقعی خارج شده و جان سالم به در می‌برید. همه اعضای خانواده باید در مراحل تهیه نقشه فرار از آتش‌سوزی دخالت داشته باشند‌. حتی کودکان خردسال

نکات مهم در طرح فرار از خانه در هنگام بروز حادثه

– خانه را بگردید و دو راه فرار برای هر اتاق تعیین کنید. البته با اطمینان از اینکه هر یک از این خروجی‌ها در دسترس است. اگر هر اتاق دو راه دسترسی داشته باشد احتمال اینکه از آتش‌سوزی احتمالی در خانه خود نجات یابید، افزایش می‌یابد.

– ببینید آیا پنجره‌ای وجود دارد که بسته است ولی باز نمی‌شود. پنجره‌ها حتما باید طوری باشند که بتوان آنها را باز کنید. زیر آن را کنترل نمایید، آیا چیزی بیرون از پنجره وجود دارد که مانع از فرار گردد یا در موقع خروج سبب آسیب دیدن شما شود. اگر چنین است همین حالا مشکل را برطرف سازید.

– اگر پنجره‌های اتاق خواب شما دزدگیر دارد، باید از داخل اتاق باز شود. اگر چنین نیست باید آنها را طوری تغییر دهید که از داخل باز شوند. دزدگیرها می‌توانند شما را در داخل اتاق خودتان محبوس کنند. همچنین طبق مقررات، دزدگیرهای نصب‌شده روی پنجره اتاق خواب‌ها، باید از داخل باز شود.

– اگر اتاق خواب‌های شما در طبقه دوم قرار دارد آیا پله‌های فرار برای هر اتاق خواب در نظر گرفته شده است؟

– مواظب باشید درب‌ها به وسیله مبلمان یا کمد مسدود نشده باشند.

– محل تجمع اعضای خانواده پس از خروج از خانه را در محلی امن نسبت به خانه تعیین کنید.
[auth]
–  اگر افراد خردسال، پیر یا ناتوان و معلول در خانه دارید، اتاق خواب آنها را در طبقه همکف قرار داده و کسی را تعیین کنید تا در مواقع اضطراری به کمک ایشان بشتابد.

– در صورت وقوع حریق در منزل، قبل از بازکردن درب، اندکی تأمل کنید. درب را لمس کنید. درحالی که دولا دولا راه می‌روید، به طرف در رفته و تا آنجا که می‌توانید دست خود را بالا برده و در را لمس کنید. بدون اینکه بایستید، شستی در لبه‌ها و پائین درب را لمس کنید. اگر احساس کردید که در داغ است به هیچ عنوان آن را باز نکنید و از خروجی دیگر استفاده کنید.

– اگر در حین خروج، بوی دود را حس کردید، از خروجی دیگری استفاده کنید. اگر مجبورید از میان دود فرار کنید، دولا دولا از زیر دود خارج شوید. چون در سطوح پائین‌تر، هوا تمیزتر و خنک‌تر است.

– اگر لباس شما آتش گرفت، حرکت نکنید. صورت خود را با دستانتان بپوشانید. خودتان را روی زمین بیاندازید و بغلتید تا شعله‌ها خاموش شود.

– وقتی از خانه خارج می‌شوید، دیگر هرگز به هیچ دلیل به خانه‌ای که می‌سوزد، برنگردید. از منزل همسایه با سازمان آتش‌نشانی (۱۲۵) تماس بگیرید.

 

تمرین کنید…

با تمرین‌کردن فرار از آتش، می‌توانید سریع‌تر و با اضطراب کمتر از خانه خارج شوید. اگر مسیر فرار خود را حفظ باشید، می‌توانید به سرعت از منزل خارج شوید و دود و گاز حاصل از آتش شما را گمراه نخواهد کرد.

با رعایت این نکات ساده، خود و اعضای خانواده خود را در برابر آتش‌سوزی محافظت کنید:

– دتکتورها (کاشف‌های حریق) را بازدید و آزمایش کنید. اگر ندارید، همین امروز یکی از آنها را بخرید! در همه نقاط حساس منزل خود حداقل یک دتکتور دود و در اتاق‌های خواب و نشیمن یک دتکتور گاز باید نصب شود. حتی زیرزمین. از یک شرکت آتش‌نشانی (که آگهی آنها در  این مجله است) یا متخصص ایمنی بخواهید که برای شما کارشناسی کند که به چه تجهیزاتی احتیاج دارید. توجه داشته باشید دتکتورها ممکن است تنها وسیله‌ای باشند که شما را به موقع هوشیار کنند تا از آتش بگریزید. اگر با برق ساختمان کار می‌کنند، تابلوی آن را در اتاق سرایداری و یا لابی اصلی چک کنید و اگر با باتری کار می‌کنند، حداقل ماهی یک بار باتری‌های آن را بازدید کنید. باتری‌های فرسوده را با باتری‌های آلکالین نو و مرغوب تعویض کنید. دتکتور شما به مدت یک سال به خوبی کار می‌کند.

– نقشه فرار از ساختمان را تهیه و در محلی مشخص و در دسترس نصب کنید تا در صورتی که آتش‌سوزی رخ داد همه بتوانند از مهلکه دور شوند. نقشه طبقات خانه را روی کاغذ رسم کرده و آن را به همه اعضای خانه تفهیم کنید. راه‌های خروجی را با دو خط مسیر که از درها و پنجره‌ها خارج می‌شوند، مشخص کنید. محل تجمع پس از فرار از خانه را در جای امنی نسبت به خانه تعیین کنید تا همه اعضای خانواده درصورت بروز آتش‌سوزی در منزل، بعد از نجات، به آن مکان پناه آورند. باز هم تأکید می‌کنم، دقت کنید که برای هر اتاق باید دو خروجی داشته باشید.

– نقشه فرار خود را به تمرین بگذارید. با دیگر اعضای خانواده نشسته و نقشه فرار خود را بررسی کنید. پس از اینکه همه با نقشه آشنا شدند تمرین آتش‌سوزی را شروع کنید و از همه بخواهید روی تختخواب خود دراز بکشند و شستی اعلام حریق را فشار دهید تا آژیرها آلارم نمایند. همه باید بدانند که قبل از بازکردن در باید آن را لمس کنند تا داغ نباشد. همه، دولا دولا از خانه خارج و در محل تجمع که از قبل تعیین‌شده در بیرون منزل منتظر بمانند. خطر مرگ برای کودکان در آتش‌سوزی منازل مضاعف است. زیرا آنها اغلب در هنگام آتش‌سوزی می‌ترسند یا گیج می‌شوند. دقت کنید که کودکان شما آلارم وقوع حریق را درک کرده و ضرورت فرار به‌موقع را تشخیص دهند. در حالی که تمرین برای افراد بزرگسال ممکن است احمقانه و مضحک جلوه کند، اما کودکان از آن خوش‌شان می‌‌آید و مزد واقعی این تمرین را در موقع قرار گرفتن در وضعیت اضطراری خواهند گرفت.

– حفاظ‌های فلزی (شبکه‌هایی که درهای بیرونی را می‌پوشانند) نیز باید به راحتی باز شوند. برای درهای اتاق‌های مسکونی از ضامن‌های استوانه‌ای که دو کلید می‌خورند، استفاده نکنید این نوع قفل‌ها وقتی قفل می‌شوند، نیاز به یک کلید در داخل دارند تا باز شوند و اگر کلید را در جای آن قرار نداده باشید، شاید نتوانید به سرعت آن را پیدا کنید.
[/auth]